«Մեր հոգսերի ձմեռը». Ջոն Սթեյնբեք

Ներկայացնում ենք մտքեր ամերիկացի գրող Ջոն Սթեյնբեքի (27.02.1902-20.12.1968) «Մեր հոգսերի ձմեռը» գրքից։

***

• Եթե գիտես, թե ինչ ես ասում, կամ գոնե կարծում ես, որ գիտես, խոսիր բարձր։

• Եթե մարդ մտածելու ժամանակ չունի, նշանակում է նա չի ուզում մտածել, այդքան բան։

• Չկա ոչինչ ավելի հրեշավոր, քան այն, ինչ ինքներս կարող ենք մեզ ներշնչել։

• Կարծես թե 3 բան կա, որոնց ոչ ոք չի հավատում։ Չեն հավատում ճշմարտությանը, չեն հավատում այն բանին, ինչը լիովին հնարավոր է եւ այն բանին, ինչը լիովին տրամաբանական է։

• Եթե ցանկանում ես չկորցնել ընկերոջդ, երբեք մի փորձիր նրան։

• Մի քիչ հույսը, թեկուզ անհույս հույսը, ոչ մեկի չի կարող վնասել։

• Եթե հոգեկան աշխարհը ենթակա է այն օրենքներին, ինչին ենթակա է իրերի աշխարհը, ուրեմն այս հարաբերական տիեզերքում ամեն բան հարաբերական է. բարոյականությունը, վարքի նորմերը, «մեղսագործություն» հասկացողությունը:

• Կարողացիր լարված, տագնապալի շնչասպառ սպասումների մեջ պահել մարդկանց, և նրանք ինչի ասես կհավատան:

• Ում հեշտությամբ ես ստանում, միշտ էլ էժանագին է լինում:

• Դուք խորհուրդները հաշվի եք առնում այն դեպքում միայն, երբ համընկնում են ձեր իսկ մտադրությունների հետ:

• Գլուխդ մի բան է մտնում, հետո էլ վարժվում ես այդ մտքին և թվում է, թե այլ կերպ լինել չի էլ կարող:

• Ապրել՝ նշանակում է սովորել:

• Երբ որևէ իրադրություն, որևէ խնդիր դառնում է չափազանց դժվարին ու անլուծելի, մարդուն փրկարար հնարավորություն է տրված չմտածել այդ մասին:

• Կանայք հեշտությամբ են հաշտվում դժբախտության հետ, եթե այդ դժբախտությունը բաժին է ընկնում ուրիշ կանանց:

• Միայն քաջերը չեն, որ զոհվում են ճակատամարտի ժամանակ, բայց ամենից հաճախ զոհվում են քաջերը։