Ես նկարում եմ լույսը, ոչ թե նյութը. Մինաս

Ասում են բացառիկները միշտ թանկ են վճարում՝ ի վերուստ տրված շնորհի համար, ֆեյսբուքյան էջում գրել է Աիդա Ներսիսյանը:

Այդպես եղավ և Մինասի պարագայում: Բնությունը որքան շռայլորեն էր օժտել նրան, ճակատագիրը նույնքան դաժան վարվեց:
1972 թվականի հունվարի 1-ի լույս 2-ի գիշերը հրդեհ է բռնկվում նկարչի արվեստանոցում: Այրվում է մոտ 300 աշխատանք, որից 120–ը՝ գեղանկարներ:

Հաշված րոպեների ընթացքում մոխրի վերածվեց տարիների աշխատանքը, այդ թվում և «Թորոս Ռոսլինի ծնունդը» հայտնի կտավը: Ու թեև հետագայում Մինասը այն վրձնեց պատերին, որ էլ երբեք չայրվի, միևնույն է, շատ որմնանկարներ զոհ գնացին 88-ի երկրաշարժին:

Իսկ անդառնալին 1975 փետրվարի 16-ին էր, երբ Մինասը Երևանում ենթարկվեց ավտովթարի, իսկ մեկ շաբաթ անց՝ փետրվարի 23-ին մահացավ: Նա 46 տարեկան էր:

Հրանտ Մաթևոսյանն է դիպուկ ասել. «Մինասի մահով մեր արվեստը կողոպտվեց»:

Գնաց Լույսի վարպետը, այն բացառիկը, ով կարողանում էր գույների հակադրության միջոցով տրամադրություն ստեղծել:

Ինքը այսպես էր բացատրում.
«Ես նկարում եմ լույսը, ոչ թե նյութը։ Լույսն ինձ մոտ գույն է… Ես կյանքին հեռվից եմ նայում, դրա համար էլ իմ նկարներում մանրուքները տեսանելի չեն»։