Յոթանասուն տարվա ստեղծագործական իր կյանքի մասին Մարտիրոս Սարյանը (28.02.1880-05.05.1972) գրել է. «Ինձ չի բավարարում այն, ինչ ես անում եմ, ձգտում եմ ստեղծագործական առավել պարզության, որպեսզի մարդիկ նայելով իմ նկարին՝ իրենց զգան այնպես, ասես դուրս են եկել մաքուր օդի և ուրախություն են շնչում: Եթե նկարը չի հուզում և բարի մղումներ չի հարուցում մարդու մեջ, ուրեմն չունի գլխավորը` կյանքի հավերժական շունչը: Ես ձգտում եմ հաղորդել ապրելու երջանկության զգացումը»:
![](https://www.usanogh.am/wp-content/uploads/2020/02/saryan01-1.png)
![](https://www.usanogh.am/wp-content/uploads/2020/02/saryan02-1.png)
![](https://www.usanogh.am/wp-content/uploads/2020/02/saryan033-1.png)
![](https://www.usanogh.am/wp-content/uploads/2020/02/saryan044-1.png)
![Մարտիրոս Սարյան. «Արարատ»](https://www.usanogh.am/wp-content/uploads/2021/02/martiros-saryan.jpg)
Comment here
Դուք պետք է մուտք գործեք՝ մեկնաբանությունը ուղարկելու համար։