Նրեկայացանում ենք ամերիկացի էսսեիստ, մաթեմատիկոս և փիլիսոփա Նասիմ Նիկոլաս Թալեբի մտքերից։
***
Թույլ տղամարդիկ գործում են իրենց կարիքները բավարարելու, ուժեղ տղամարդիկ՝ պարտականության զգացումը բավարարելու համար:
Հռոմեական կամ Օսմանյան կայսրության ստրուկների և ներկայիս վարձու աշխատողների միջև տարբերությունն այն է, որ ստրուկները, ի վերջո, չպետք է հաճոյանային վերադասներին։
Ստախոսից լավագույն վրեժը նրան համոզելն է, որ դու հավատացել ես նրան:
Տեխնոլոգիայի և ստրկության տարբերությունը. ստրուկները շատ լավ հասկանում են, որ իրենք ազատ չեն։
Ինչ-որ մեկը, ով ասում է «Ես զբաղված եմ», կամ ցույց է տալիս անգործունակություն (և իր կյանքի նկատմամբ վերահսկողության պակաս), կամ պարզապես փորձում է գլուխն ազատել ձեզանից:
Դուք հասկանում եք, որ սկսել եք ազդեցություն ունենալ մարդկանց վրա, երբ նրանք սկսում են ձեր բացակայությունը ավելի շատ նկատել, քան ուրիշների ներկայությունը:
Մարդուն գնահատելու համար մտածեք նրա հետ առաջին և վերջին հանդիպումից ձեր տպավորությունների տարբերության մասին:
Մենք ստեղծել ենք երիտասարդություն առանց հերոսության, ծերություն առանց իմաստության, կյանք՝ առանց մեծության:
Մարգարեն ոչ թե նա է, ով ինչ-որ հատուկ տեսիլքներ ունի, այլ նա, ով կույր է այն ամենի մեծ մասի նկատմամբ, ինչ տեսնում են ուրիշները։
Երբ մի երիտասարդ կին կապի մեջ է մտնում հարուստ տղամարդու հետ, որը բացի իր հարստությունից ուրիշ ոչնչով հետաքրքիր չէ, երբեմն լրջորեն հավատում է, որ իրեն գրավել է այդ տղամարդու մարմնի որոշակի մասը (քիթ, պարանոց, ծունկ):
Ձեզ ամենից ուշադիր հետևում են նրանք, ովքեր ատում են ձեզ։ Նման հետաքրքրասիրության դուք չեք արժանանա ոչ ընկերոջ, ոչ երկրպագուի, ոչ էլ սեռական զուգընկերոջ կողմից:
Եթե դուք կարողանաք գտնել ինչ-որ մեկի հետ ձեր ընկերության գոնե մեկ պատճառ, ապա դուք ընկերներ չեք:
Համեստությունը սովորաբար անվանում են հաջողությամբ քողարկված ամբարտավանություն։
Կրկնությունը երաշխավորված է, եթե լսում եք հավաստիացում. «Այլևս երբեք»։
Մաթեմատիկոսը մտածում է թվերով, փաստաբանը ՝ օրենքներով, հիմարը ՝ բառերով. բառերը ոչինչ չեն նշանակում:
